Em
Kara göründü kursağımda insaf
C
Bur'da hiçbir korsan ölümle iflah olmaz
Am
Acaba kimsin?(kim?) Kim cenaze sahibi?(kim?)
B
Geçerken uğradım demek nedir, yeterli mi?
Em
Otur biraz soluklan daha yolun var
C
Keyfe bin keder çocuklar cebimde rüzgar
Am
Kesseler bırakmam misafirimsin
B
Ölen birinden kalma pijamalar giydim
Em
Cebimde var beş altı tane küp şeker
C
Sabah bir boş bulunup da istemişti benden
Am
Ve pek tabi ki perdeler dokunma böyle kalsın
B
Her sabah gözümde kanlanan haramsın
Em
Kara fonla başlar beş ay boyunca durmaz
C
Böyle susmak olmaz, birazcık anlat
Am
Sen sihirbaz, kılıçlar yutturan
B
Birazcık anlat, böyle susmak olmaz

[Verse 2: Karaçalı]
Bir kere gözünde buz kırıklarıyla hoşça kal dedim ederine
Kimim ben? Burası ne? Ağlamanın bedeli ne?
Benzediğinde yanan bir mendil yanan dinamite
İşte öyle dişimi sıkıp gömüldüm kederime

Mezemiz masada az mezgitimiz eksik
Şarkılar ve rakı var kokun kadar keskin
Dinlediğimiz hiçbir şarkı etmedi teskin bizi
Kin duvarda asılı kin or'da eğik resmin

Gidişin akşam oldu pazar kapanışı gibi
Sokaklar angarya ve çer çöp çadır ipi
Odanın içine radyodan sızan hayaletin
Çıkardık pillerini unutmayı hayal edip

Bir alçak bunu diyebilir ancak inanmam
Bir alçak buna gülebilir ancak
Biraz da kayboldum, yoruldum ama kaçmadım
Savaş yanlısı saçlarından

[Scratches: Vinyl Obscura]

[Verse 3: Kayra]
Yer yarıldı, ivedilikle içine girdim
Yanımda kin falan götürmedim, ödünç verir misin?
Duvarı kanatarak bu ranzalarda yarım akıl yat
Ben değil fakat fotoğraflar hoyrat

Birazcık insaf, kimsenin değil sokak
Panayır ortasında aramadım ki matrak
Onca laf sonunda söyle var mı maksat?
Laçkalıklı harman imajlarla duyma yok sat

Hatırlayan mı var acaba neydi vicdan?
Kaldırımda dil bulup önce ben kopart'cam
Bacalarından dumanı ters çıkan vapurlar
Akşamüstü olmadan kara çelenk bıraktılar

Üstü neyse lafı dolandırıp tek satırda yazmadan
Karanlık puntolarda kendi kanlarıyla yarına kalamadan
Pek düşünmeden tek bir başlık attılar: Unutulanlar!